25 jaar oud is Loes. Loes is een rechtenstudent en tevens een oppas van twee verwende kinderen. Niemand had gedacht dat Loes het ooit zou schoppen als advocaat, maar toch lijkt het ernaar uit te zien dat ze het gaat waarmaken. Volgende week is haar beul-uitreiking waar ze goed voor de dag wil komen. Ze besluit daarom om haar nagels te verfraaien bij nagelstudio Oldenzaal, bij haar om de hoek.
Het enige nadeel is dat ze heel de week ingepland staat bij haar oppas adres. Hups, dan maar de kinderen mee naar de nagelstudio. Jan van zes jaar en Janneke van 13 jaar zijn deze dag poep vervelend. Janneke vindt haar leven zwaar en wil niets liever dan thuis met haar iPad spelen en wil absoluut niet mee naar de nagelstudio. Jan daarentegen wil heel graag mee, maar alleen als hij zijn prinsessenjurk aan mag. Anderhalf uur later, na veel geschreeuw van Jannekes kant en gehuil van Jan. Besluit Loes om haar oppas kinderen om te kopen. Janneke krijgt ook een verfraaibeurt voor haar nagels en Jan mag in zijn prinsessenjurk, nagelstickers op zijn tenen plakken in de nagelstudio. De oppas kinderen nemen hier genoegen mee en zo vertrekken ze met de tandem met kinderstoeltje achterop naar Annie, de vaste nagel styliste van Loes.
Het oppas kind ontploft
Annie werkt al 20 jaar in dezelfde nagelstudio en behoort zowat bij het meubilair. Ze kijkt verbaasd op als ze Loes met twee kinderen binnen ziet komen. ‘Wie heb je meegenomen?’ Janneke brult zowat, “ze noemt mij haar oppas kind! Maar ik ben geen kind, ik ben een jonge vrouw en wil niet als kind worden behandeld. Uit het niets ontploft Janneke en met veel kabaal en woede vliegen de nagellakpotjes en watjes in het rond. Totale chaos, vernieling en schade verlaat het boze oppas kind de nagelstudio en laat haar homofiele broertje en Loes achter, inclusief een schadeclaim voor de juriste in spé.
