De ziekte van de Parkinson is een verstoring in het extrapiramidale systeem van de hersenen. De bewegingen, houdingen en de coördinaties van de patiënt worden heel sterk aangetast door deze ziekte. Bij de ziekte van parkinson wordt de intellect van de persoon niet erg aangetast. Op psychologische vlak kan de persoon in kwestie zich vast gesloten voelen in zijn lichaam die zijn bevelen niet volgt. Eens niet er niet genoeg dopamine wordt aangemaakt, wordt er een verstoring in de spierbeheersing van de mens gecreëerd. De oorzaak van deze tekort is nog steeds niet ontdekt.
De arts James Parkinson was de eerste die deze ziekte heeft kunnen beschreven in de vroege 19de eeuw. De erfelijke sporen spelen een opmerkelijke rol bij deze parkinson. Men heeft bij enkele patiënten kunnen vaststellen dat andere familieleden ook deze ziekte hebben. vooral oudere mensen, vooral boven 50-60 jaar. Maar het kan ook bij jongeren mensen voorkomen. Er zijn mensen die na hun 20ste de ziekte al hebben gekregen. Er zijn ook geen specifieke verschillen wat betreft het geslacht van de mens. Het kan zoveel bij de mannen als bij de vrouwen voorkomen. Vaak optreden van herhaalde hersenletsel en het nemen van de medicatie zoals antipsyschotica kan parkinsonisme veroorzaakt worden. Het is de term die de symptomen van de parkinson beschrijven.
Verschijnselen
De verschijnselen van de ziekte treden stilletjes op. Dit proces kan maanden en enkele situaties zelfs jaren duren. Het kan vrij plots en geleidelijk beginnen. Het meest aangetroffen verschijnselen zijn bevingen van benen, armen en handen. Er kunnen traagzame bewegingen van de enkele lichaamsdelen ontstaan. Als de ziekte vordert verandert dan de houding van de mens. De patiënt zal dan in gebogen houding gaan zitten of wandelen zijn. De mens kan onaangenaam spierstijfheid krijgen. In de loop van dit proces zal de patiënt moeilijkheden krijgen met zijn spraak. Men zam trager gaan om iets uit te spreken en vrij aarzelend woorden gebruiken. De geheugen van de persoon wordt hard aangetast. De mens zal enkele dingen niet meer correct kunnen onthouden. De emotionele kant zal significant invloed hebben op het welzijn van de persoon. Om de diagnose vast te stellen zijn in het eerste fase geen specifieke testen om te uitvoeren. De symptomen kunnen heel verschillend zijn. Nu gebruikt men ct-scans en mri-scans om toch een juiste diagnose vaststellen. Een andere methode om een goede diagnose te stellen is het gebruik maken van antiparkinson medicatie. De reactie van de persoon op deze geneesmiddelen zal een indicatie geven op een correcte diagnose van de parkinson ziekte.
